Nadat de vorige ronde bij een andere partij een incapabel oppositieraadslid
zijn fractie verliet om zwijgend en vormloos aan te schuiven bij de grootste coalitiepartij,
was ik voor dit soort dingen gewaarschuwd. Het is heel stuitend om zoiets van
dichtbij mee te maken. Iemand laat zich op een post plaatsen, via kiezers die op
een partij en een partijvisie, maar meestal niet op die persoon hebben gestemd
en gaat daar vervolgens zonder aantoonbare inzet zitten. In kleine gemeentes
zoals de onze is het vaak moeilijk om een kieslijst samen te stellen waarbij de
volgorde dusdanig is dat je verzekerd bent van mensen die zich ook echt willen
inzetten om de idealen te verwezenlijken. Vaak willen mensen wel steunen en
achter de schermen helpen, maar om echt in de raadzaal te gaan zitten en het
openbare werk ervoor te verzetten, dat wil of kan beslist niet iedereen. Of ze willen
wel, maar ze achten zichzelf praktisch niet voldoende in de gelegenheid het goed
te doen. Zo kunnen kieslijsten ontstaan waar je minder gelukkig mee bent. Dat
kan dus fatale gevolgen hebben voor de fractie en voor de stem van de kiezer. Nu
gebeurt het bij ons. Deze ronde moet ik weer in mijn eentje verder en heeft de
coalitie er waarschijnlijk weer een zetel bij. Maar wie weet, misschien helpt deze toestand om
andere mensen te vinden die wel echt iets willen betekenen om het groene en
sociale geluid sterker te maken in deze gemeente. Dat zou heel mooi zijn en het
is heel erg nodig.