Dapper

de schutting

Het is best dapper te noemen  als je voor een zaaltje boze mensen gaat vertellen hoe jouw vork in de steel zit. Gisteren zag ik hoe de man die de pijn-aan-je-ogen-groene schutting op het mooiste plein in Eijsden plaatste, uit ging leggen waarom dat ding er al acht jaar staat en hoe het komt dat er zo weinig beweging zit in de werkzaamheden.

Het was goed dat de burgemeester zelf gekomen was om het gesprek te leiden. De omwonenden zijn de schutting en de overlast van het trage verbouwingswerk meer en meer dan zat. Ergernis en frustratie zijn slechte gespreksingrediënten, die de sterkste argumenten om zeep kunnen helpen.

Voor mijn gevoel is er gisteren wel iets bereikt, maar dan op voorwaarde dat de schuttingeigenaar de gemaakte beloftes nakomt. Te beginnen met het opruimen van die half vergane rommeldoeken die regen noch wind meer tegenhouden. Daarvoor hoef je volgens mij niet op een vergunning te wachten. Of ben je al in overtreding als je, wanneer het werk stil is gelegd, de werkplek betreedt? Het zou zomaar kunnen.

de flarden lap