Als gemeente hoor je te weten wat de nadelige gevolgen zijn van gebrek aan beweging, van overgewicht, van een ongezonde leefstijl en welke druk dat legt op de maatschappij. Je zult in al je werk daarover na moeten denken. Hoe richt ik mijn straten, wijken, dorpen, steden in? Kan ik iets bedenken met het openbaar vervoer om jongeren die naar school fietsen te belonen? Welke vergunningseisen stel ik aan openbare gebouwen en instellingen als scholen en verzorgingshuizen? Welke inhoudelijke en logistieke eisen stel ik aan de zaken waar ik voor betaal zoals sportaccommodaties en verenigingen?
En zeker, je kunt als gemeente een sport en bewegingsfunctionaris aanstellen die bijvoorbeeld alle plannen op die aspecten bekijkt en daarbij adviseert, die in de Sportraad de gemeente vertegenwoordigt.
Ja, je kunt als gemeente een Sportraad instellen waarin vertegenwoordigers van sportverenigingen, een huisarts, een sociaal deskundige en nog wat mensen zitten die nadenken en overleggen hoe sportverenigingen hun maatschappelijke functie vorm kunnen geven en hun aantrekkelijkheid voor leden kunnen behouden en uitbreiden.
Waarschijnlijk scheelt het geen beleidsstukken, want ook intern beleid zal ergens vastgelegd moeten worden. Maar het zal wel een hoop betuttelende regelgeving schelen evenals een berg dure foldertjes met blije, slanke mensen die juichen dat ze zo fijn bewegen en doelgroepevenementen als de verkiezing van de sportman of vrouw van het jaar. Een activiteit waar alleen mensen die toch al sporten misschien warm voor lopen.
Het passiviteitsmonster is langzaam de maatschappij ingeslopen door geniepig gebruik te maken van de faciliteiten die de nieuwe media en en de volle, autovriendelijke infrastructuur bieden. Via die weg kan hij ook weer ongemerkt verdwijnen.
deze foto komt van de website mijnrollator.nl |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten