Voor wie ons in de gaten wil houden

Afgelopen donderdag kreeg de raad haar Raadsprogramma gepresenteerd. Daarin staat wat wij met zijn eenentwintigen de komende vier jaar onder handen willen nemen; De tien belangrijkste punten waaraan aandacht besteed moet worden. Het is nog maar een eerste versie. De definitieve versie wordt 8 mei door de raad aangescherpt en aangenomen.

Hier vind je alle teksten: Het concept raadsprogramma en onze motie van durf en doorzettingsvermogen.

Dit las ik voor in aanloop naar de motie

......

  
  






    
    

    







    















  


   






         
    

  








  



         
    




  
















    




   

        



  


   

















         



    



    

    









    




  


   




  
   

  

  
  

  



         
  


  


   









    






       








       



    




  
  

    


    




    
!   

  
  





"



#


  






    









 







  
      


    











"








    






    


"







"


    



    


    








  






    
$
    

    







   


  
    
"







    
  









          



    
"

  

  

  



       
% #











   




    


&



  











    










'




  

  

    

(




   






)
  










  









*




*






*          *      *








    











    










    





       


   

    






















 



   






+

       








  



    
$
    
  
  




  

,   


    





    #
"








    


#

+








    





    

Alle goede dingen in tweeën

Zo meteen moet ik naar het Huis van de Burger om mijn identiteitskaart te verlengen. Alweer, want afgelopen dinsdag had ik er ook al een afspraak, maar dat liep fout. Handige Hannie had haar oude kaart thuis laten liggen. Gelukkig had het kind zijn zaken beter voor elkaar, dus hij had het in één keer geregeld.

Er is tussen vandaag en dinsdag nogal iets veranderd. Liep ik dinsdag nog rond met het onderbuikgevoel dat alles al bedongen was tussen de twee grote partijen, vandaag weet ik dat ik gelijk had. Het is misschien naïef om te blijven geloven in de oprechtheid van mensen om ergens voor te staan, ik wil dat toch niet opgeven. Ik ben ervan overtuigd, dat de mannen van het CDA staan voor wat ze doen, dat ze denken dat de wereld op hun invulling van het beleid zit te wachten, omdat ze door hun dorpsgenoten op een zetel zijn gestemd. Ze tellen hun punten bij elkaar op en vertalen dat naar algemeen belang. Geef hen eens ongelijk. 

Wat mij enorm verbaast is de flexibiliteit van de lokale partij. Dat je een beetje een soepele ruggengraat met hebben om in de politiek te overleven lijkt me duidelijk, met een breuk bereik je niets. Maar geen ruggengraat, dat lijkt me pudding. We zullen moeten gaan zien wat hen overeind gaat houden de komende tijd. 

Voor mij betekent het dat ik in elk geval de tijd krijg om mijn nieuwe bedrijf vorm te geven. Mijn Thuis voor Verhalen geeft me ook meer ruimte om mijn politieke werk goed te doen. Beter dan een winkel die qua tijd en ruimte als een blok aan je been kan hangen. Ach, misschien is het zoals mijn zoon opmerkte nadat ik dinsdag onverrichterzake thuis kwam: “Blijkbaar gaan bij jou dit soort dingen in de eerste ronde altijd mis.”

En wat gebeurt er in Eijsden-Margraten?

Hoe we na de verkiezingen verder gaan mag iedereen weten. Vrijdags nadat de stemmen waren geteld, hebben de zes lijsttrekkers samen besloten dat het een openbaar proces zou worden. Die afspraak is  afgelopen donderdag ook  door de nieuwe raad aangenomen. 

Sindsdien zoek ik in elke krant die op de mat valt naar enige gretigheid om verslag te doen van dat proces. Het is wel interessant bij ons, omdat voor het eerst in ooit de mogelijkheid bestaat dat het CDA geen wethouders levert. Althans ik vind dat interessant. De pers heeft dat nog niet opgepikt. Tot nu toe vind ik alleen berichten over afgeronde formaties en wat plaatselijk ongemak. 

Verslaggeving staat natuurlijk onder druk door ziektes en bezuinigingen, dat snap ik, maar ik geloof niet in bezuinigen op kwaliteit. Voor de verkiezingen heb ik me wild geërgerd aan de verhalen die over Eijsden-Margraten werden opgehangen. Ongefundeerd haastwerk, met beledigend onjuiste conclusies, ingegeven door onbekendheid  met de situatie (de vaste journalist was immers ziek) en gebrek aan tijd om er iets goeds van te maken. Maar er stond tenminste íets. 

Verkiezingen zijn spannend en daarom spekkie voor het bekkie van de journalistiek, maar van een krant mag je verwachten dat ze het verdiepende nieuws niet uit haar handen laat vallen. Het is immers haar enige manier om haar bestaansrecht te bewijzen. Bij gebrek aan krant dus maar hier: Vanmiddag beslissen we welke mensen verkenner worden. Deze verkenners gaan onderzoeken welke opvattingen en wensen er bij de partijen leven en ze leggen de basis voor een raadsprogramma. Dat is ook nieuws! De gehele raad gaat een programma leveren dat de wethouders moeten gaan uitvoeren in plaats van dat de partijen van de wethouders een programma smeden dat de raad moet slikken. 

Als ik de pers was, ging ik erboven op zitten.