Zeg het maar

Morgen een cursus 'spreken in het openbaar' en ik ben slecht voorbereid. Het huiswerk is een betoog opzetten van drie minuten en dat memoriseren. Dat gaat niet lukken. Ik weet het, je moet daar positief over denken, dan komt alles goed, maar als ik bedenk dat ik al drie keer terug moet kijken op het omslag, omdat ik de juiste spelling van een auteursnaam niet kan onthouden, heb ik weinig fiducie in mijn geheugen. Het betoog heb ik vandaag pas in grote en ook wat detaillijnen opgeschreven, maar het verhaal zit wel in mijn hoofd. Probleem is alleen, dat ik alles wat ik uitschrijf niet meer kan reproduceren zonder te spieken. Vandaar ook mijn uitzonderlijk slechte presentatie in het promotiefilmpje van GroenLinks, waarvan ik nog steeds hoop dat het ergens verloren raakt. Ik geloof dat ik dat tachtigduizend keer opnieuw heb gedaan en als het al een keer lukte, reed er een brommer langs. En dat was maar één zin. (Zojuist zag ik op mijn Facebookpagina dat iemand mij uitnodigde een filmpje van GroenLinks leuk te vinden. Voor de zekerheid ga ik niet kijken.)

Maar morgen word ik dus vier uur lang onder handen genomen. Daarna wordt alles anders.

Landbouw en Landschap

Het zat goed vol bij de landbouwinspiratiedag en ik moet zeggen, het was de moeite waard. Vooral het Twentse verhaal Goed Boeren in kleinschalig landschap sprak me erg aan. Een project dat hier ook goed zou kunnen bestaan en waarin antwoorden werden gezocht op vragen als: hoe kunnen we historische gebouwen behouden? Is er samenwerking mogelijk tussen stoppende en groeiende bedrijven? Hoe kunnen we meer land gebruiken, zonder het sterke punten in het landschap aan te tasten? Waar kan ik mijn bedrijf duurzamer maken? En wat míj vooral zeer beviel was dat het geen eenduidig juichverhaal was, maar dat er ook dingen waren mislukt. Als mensen hun zwakke kant durven tonen maakt dat hen sterker. 

Vanmiddag een paar bedrijven bezocht, vee met toerisme en fruit. Ik ben in elk geval weer wijzer. Nu ben ik benieuwd hoe dit verder gaat op 24 maart als deze landbouwinspiratiedag vertaald gaat worden in een symposium. En nog nieuwsgieriger ben ik naar hoe het daarna verder gaat. Wat hieruit ontstaat. 

Leve het Landschap

Eigenlijk ging ik om de boodschap te horen. Vaak ga je voor de contacten of de gezelligheid, maar dit  keer was ik inhoudelijk nieuwsgierig. Het landschap stond centraal bij de VVV nieuwjaarsbijeenkomst en ik wilde heel graag de ideeën daarover kennen, weten of ik in mijn eentje gek ben.
Ik vraag me soms af of ik aan een soort achtervolgingswaanzin lijd. Dan heb ik het gevoel ingesloten te raken door een oprukkende lelijkheid waar verder niemand last van lijkt te hebben. Smakeloze bouwsels waar eerst een schattig schuurtje lag, vakantiedorpen waar voorheen achter de bomen een camping school en overal verschijnen boerenschuren, de ene nog groter dan de andere. En dat is dan het mooie dat we hebben, waar de mensen voor komen. Ok toeristen weten niet wat er was, ze zien alleen de resten die wij hen bieden en wellicht is dat voor hen genoeg. Maar ik kan me niet voorstellen dat dat zo blijft.

De VVV luidde gisteren de alarmklok. Het is niet een kwestie van meer, meer, meer. Koester wat we hebben, accentueer en bescherm het. Durf eens 'nee' te zeggen. Ik weet niet of het toeval was dat de projectjes in Eijsden-Margraten even langs flitsten, maar niet echt aandacht kregen en zelfs over de Trambaanfietsroute werd soepeltjes heen gesprongen. Vooruit dan een bloemetje vanwege het Cittaslowvignet, hadden we toch nog wat.

zachtzinnig onderhoud