Ik vraag me soms af of ik aan een soort achtervolgingswaanzin lijd. Dan heb ik het gevoel ingesloten te raken door een oprukkende lelijkheid waar verder niemand last van lijkt te hebben. Smakeloze bouwsels waar eerst een schattig schuurtje lag, vakantiedorpen waar voorheen achter de bomen een camping school en overal verschijnen boerenschuren, de ene nog groter dan de andere. En dat is dan het mooie dat we hebben, waar de mensen voor komen. Ok toeristen weten niet wat er was, ze zien alleen de resten die wij hen bieden en wellicht is dat voor hen genoeg. Maar ik kan me niet voorstellen dat dat zo blijft.
De VVV luidde gisteren de alarmklok. Het is niet een kwestie van meer, meer, meer. Koester wat we hebben, accentueer en bescherm het. Durf eens 'nee' te zeggen. Ik weet niet of het toeval was dat de projectjes in Eijsden-Margraten even langs flitsten, maar niet echt aandacht kregen en zelfs over de Trambaanfietsroute werd soepeltjes heen gesprongen. Vooruit dan een bloemetje vanwege het Cittaslowvignet, hadden we toch nog wat.
 |
| zachtzinnig onderhoud |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten