Mijmerend over het toerisme in tinten Geel

Het Speenkruid, de Paardenbloem en de Boterbloem geven de lente elke maand nieuw geel. Dat heeft de natuur hier prachtig geregeld.

Toch is het onze gemeente niet genoeg. Ze plaatsen liever narcissen langs de weg alsof we in een parkje wonen.


Maar in Eckelrade is het leuk, daar past een narcissenexplosie

mijmerend over toerisme 2

Buitengesloten zijn met je iPad is wel een goede voorbereiding op de bespreking van de toeristische visie. Een paar uur door de gemeente getourd in afwachting van het einde van het proefwerk van zoonlief.  Ik begon hier.

mijmerend over toerisme

Misschien mag ik ook niet teveel verwachten van een toeristische visie, bedacht in een gemeente die dit doet met een historische kern.

Bijschrift toevoegen

ca 1960

2010

geesten in hokjes

Paul Rosemöller pleit voor maatwerk op school. Dat is mooi, daar houd ik van. Elk kind de gelegenheid geven om op zijn eigen niveau te functioneren en dat kan per vak verschillen. Waarom zou iemand niet technisch op vmbo-kader en met Frans op vwo kunnen afstuderen? Wat overigens betekent dat je beide vakken op het hoogste niveau hebt. Iets wat ik absoluut niet zou kunnen, met name dat technische, Frans dat lukt nog wel.

Ach arm Maastricht, zijn ze net bezig om alle kinderen fijn in hokjes te stoppen, zodat  ze het lekker overzichtelijk hebben en iedereen precies weet welk maatje hij heeft: de kneusjes in Bemelen, de 'tkanvriezenen'tkandooien-typetjes in West en de superbreintjes in Oost, en nou is het misschien geen goed idee!

Ik hoop zo dat de VO-raad dit erdoor krijgt en dat de wet niet alleen een stokje ervoor steekt, maar het hele onzalige, stigmatiserende LVO-plan met een dikke knuppel plat slaat.

Dit is geen middelbare school in Maastricht

http://www.volkskrant.nl/dossier-onderwijs/paul-rosenmoller-diploma-op-maat-beter-voor-scholier~a3926890/

Goedgekeurd door de Raad

In de bekendmakingen van de gemeente van deze week lees ik dat de raad het beeldkwaliteitsplan van de Bloesemgaard heeft goedgekeurd.

Dat klopt, want het werd met een meerderheid aangenomen, zoals vrijwel alle plannen van de wethouders, want de coalitie stemt eigenlijk nooit verdeeld, zelfs niet als er buikpijn is of last van vage klachten.


De vage klachten en de buikpijn zaten vooral in de duurzaamheid en de energie en dat is terecht, ook al ziet het er op het plaatje erg groen en geruststellend uit. Het plan getuigt van een weinig originele smaak en van minimaal nadenken. Uit de inrichting van de buurt blijkt niet dat er gekeken is naar wat we op milieu- en energiegebied wensen te bereiken, of dat er tot bewegen en ontmoeten wordt verleid. Volgens de wethouder-van-de-bloesemgaard wordt het de meest duurzame wijk van de gemeente Eijsden-Margraten, waarop mijn collega-raadslid van de SVM heel adrem opmerkte dat hij het jammer vindt dat de duurzaamste wijk dan net aan de norm voldoet.


De gedachte om gezien de huidige leegstandsproblematiek er gewoon van af te zien, van een hele nieuwe wijk, was dusdanig absurd dat de wethouder-van-alles-maar-vooral-geldzaken zijn hoofd er bijna afschudde.

Je zou toch denken dat je bijbouwt om nieuwe bevolking te trekken om de krimp en de vergrijzing een beetje tegen te gaan. Al is er zonder bijbouwen op dit moment genoeg te kiezen voor mensen die graag bij ons willen komen wonen, dunkt mij.  Maar dat is verkeerd geredeneerd.

Nee, de wijk is niet voor mensen van buiten al zijn die natuurlijk wel welkom, de belangstellenden komen vooral uit de eigen kernen en de buurgemeentes. Geen vernieuwing dus, maar verschuiving, wat volgens mij toch meer leegstand met zich mee moet brengen. Uit het schudden van de wethouder begreep ik dat deze redenering dom is, die mensen wonen nu nergens en slapen waarschijnlijk onder een brug in een buurgemeente, want ik geloof niet dat wij zelf bruggen met slaapruimte hebben.

Huiswerk toerisme

Ha, in afwachting van een eclatant succes hebben ze vast een glossy gemaakt. Kan ik daar lekker mee in bad gaan zitten.

Transitie

Ronald Giphart had de 'euvele moed' om in een interview het woord ´transitie´ te gebruiken voor de overgang van jongerenliteratuur naar literatuur voor volwassenen. Een periode ook waarin jongeren afscheid nemen van de jongere in hen en de volwassene begroeten die ze daarna zijn. Een interessante en intensieve periode die al veel literatuur heeft opgeleverd.

Een andere auteur reageerde op dat woord. Een lelijk woord vond ze het, een beleidsmakerswoord, een woord een schrijver onwaardig. Ze heeft ongelijk. 'Transitie' is een mooi woord dat een beweging aangeeft die geleidelijk is, een periode die onontkoombaar is in een ontwikkeling. Maar ik begrijp haar reactie. Zij heeft haar wortels in de jeugdzorg en daar hangt 'transitie' al jaren als het zwaard van Damocles boven. Een transitie kan ook mislukken.

De jeugdzorg schoof via de transitie in de armen van de gemeente. Dat zou een geleidelijk proces moeten zijn waarna in een periode van transformatie de zaken inhoudelijk worden aangepakt. Op zich geen slechte gedachte, de jeugdzorg staat net als het onderwijs al heel lang in een kwade geur en er is op een aantal gebieden zeker verbetering nodig en mogelijk.
Maar in het veld betekent het onzekerheid, onduidelijkheid en paniek zowel bij ouders als bij jeugdzorgers. Een woord als 'transitie', daar lopen je dan de rillingen van over de rug.

Wat dat betreft begrijp ik de weerstand al is het onterecht tegenover het woord zelf. Er is echter een ander woord dat puur verzonnen is om mensen te paaien, dat bedacht is door beleidsmakers en politici en dat tegenwoordig te pas en te onpas wordt gebruikt. Een galverwekkend woord, een braakmiddel. Ik beloof bij deze plechtig dat als Giphart, hoe fantastisch hij ook schrijft, hoe aardig hij ook is, en hoezeer ik zijn mening over veel zaken ook deel, als hij ooit dat woord gaat gebruiken, dan kijk ik hem nooit meer aan.

Ik krijg het zelfs bijna niet mijn pen uit, het woord 'burgerkracht'.

Stem op de okapi

fragment boekomslag Martijn van der Linden

De verkiezingen zijn voorbij, de grote mannenhoofden zijn opgeruimd en de Etalage ligt bij het oud papier. De rust is weergekeerd.

Helpt dat nu, al dat beeld? Bent u gaan stemmen omdat er iemand met een tandrijke glimlach of juist een zorgelijk smoeltje op een meer dan levensgroot formaat in uw blikveld werd geperst?
Had u anders geen CDA gestemd?
Besloot u niet op de PvdA of de VVD te stemmen omdat hun koppen u niet aanstonden?

Het moet kapitalen gekost hebben. Zo zonde en het is een ongelijke strijd. Partijen met veel geld manifesteren zich meer dan partijen met een krap kasje, terwijl die laatste even belangrijk zijn voor de democratie.

Zou het niet anders kunnen? Zou het niet mogelijk zijn dat er gewoon één billboardposter wordt gemaakt met de boodschap: 'Deze keer kunt u hieruit kiezen' en dan alle uitingen erop. Dat scheelt dan weer een hoop rommel op die borden langs de weg, die we dan wel zo moeten plaatsen dat ze te lezen zijn zonder een ongeluk te veroorzaken.

Een gezamenlijke folder waar in heldere woorden, alle visies naast elkaar worden gezet en die via een officieel kanaal huis aan huis wordt verspreid, zodat we kunnen zien waar de verschillen zitten. Met een website waar de informatie wordt voorgelezen, voor de laaggeletterden en slechtzienden.

De partijen kunnen zich dan verder inhoudelijk presenteren via debatten in zaaltjes, in de media of  bij persoonlijke ontmoetingen.

En vooral dat ze gezamenlijk duidelijk maken waarom het belangrijk is te stemmen en waar de verkiezingen over gaan.

Tenzij het helpt natuurlijk en u echt op de okapi zou stemmen vanwege het plaatje. 

Wat beweegt je?

Zou het veel beleidsstukken schelen als de gemeente niet op de moederstoel gaat zitten? Neem nou zo'n beweegnota. Natuurlijk is het belangrijk dat mensen bewegen, natuurlijk moet er op scholen aandacht voor bewegen zijn, natuurlijk moeten kinderen de ruimte krijgen hun natuurlijke beweegbehoefte te volgen, natuurlijk moeten ouderen niet alleen maar op een stoel zitten. Maar wat moet je daar als overheid mee?

Als gemeente hoor je te weten wat de nadelige gevolgen zijn van gebrek aan beweging, van overgewicht, van een ongezonde leefstijl en welke druk dat legt op de maatschappij. Je zult in al je werk daarover na moeten denken. Hoe richt ik mijn straten, wijken, dorpen, steden in? Kan ik iets bedenken met het openbaar vervoer om jongeren die naar school fietsen te belonen? Welke vergunningseisen stel ik aan openbare gebouwen en instellingen als scholen en verzorgingshuizen? Welke inhoudelijke en logistieke eisen stel ik aan de zaken waar ik voor betaal zoals sportaccommodaties en verenigingen?

En zeker, je kunt als gemeente een sport en bewegingsfunctionaris aanstellen die bijvoorbeeld alle plannen op die aspecten bekijkt en daarbij adviseert, die in de Sportraad de gemeente vertegenwoordigt.

Ja, je kunt als gemeente een Sportraad instellen waarin vertegenwoordigers van sportverenigingen, een huisarts, een sociaal deskundige en nog wat mensen zitten die nadenken en overleggen hoe sportverenigingen hun maatschappelijke functie vorm kunnen geven en hun aantrekkelijkheid voor leden kunnen behouden en uitbreiden.

Waarschijnlijk scheelt het geen beleidsstukken, want ook intern beleid zal ergens vastgelegd moeten worden. Maar het zal wel een hoop betuttelende regelgeving schelen evenals een berg dure foldertjes met blije, slanke mensen die juichen dat ze zo fijn bewegen en doelgroepevenementen als de verkiezing van de sportman of vrouw van het jaar. Een activiteit waar alleen mensen die toch al sporten misschien warm voor lopen.

Het passiviteitsmonster is langzaam de maatschappij ingeslopen door geniepig gebruik te maken van de faciliteiten die de nieuwe media en en de volle, autovriendelijke infrastructuur bieden. Via die weg kan hij ook weer ongemerkt verdwijnen. 

deze foto komt van de website mijnrollator.nl

Water

Het lijkt wel of het hele CDA een bijbaantje heeft bij het waterschap. Ik weet niet precies hoe dat daar in zijn werk gaat, of het betaald wordt of dat het uit de goedheid van hun hart komt, maar ik realiseerde me onlangs, of misschien wel daardoor, waarom het zo belangrijk is dat er gestemd wordt over wie beslist hoe we met het water omgaan. We verschillen van mening over hoe belangrijk natuurlijke processen zijn en waar geld voor milieu gaat.

Bij de kieswijzer van het waterschap kwam ik uit bij Water Natuurlijk en dat is fijn, want de principes en voorkeuren van Water Natuurlijk sluiten aan bij GroenLinks en ik ben altijd weer blij als ik bij kies, stem en opvattingenpeilingen bij GroenLinks uitkom. Dat bewijst immers dat ik nog steeds oprecht ben als ik hen in de gemeenteraad vertegenwoordig. Water Natuurlijk wordt getrokken door Jeanette Quadvlieg.

feestroute

Vrijdag zijn de wegwerkzaamheden geopend. Nee, dat zeg ik verkeerd. Gisteren zijn de plannen onthuld. Nee, dat zeg ik ook verkeerd, gisteren is feestelijk aangekondigd dat er plannen zijn voor wegwerkzaamheden.

Natuurlijk, je moet geen mogelijkheid tot feesten voorbij laten gaan, dus is het heel normaal om grote borden in een wei te zetten, die met plastic te overtrekken, een tent ernaast met drank en dan onthul je het project.

Dat scheelt ook weer tijd, want dan hoef je als burger niet het weekkrantje erop na te kijken om te zien of er soms nog reden is geweest een wethouder te fotograferen. Je kunt het in je agenda noteren.

Ik stel voor dit project de volgende fotoshoots voor:

• opening project
• noteren van de aannemer op het bord
• plaatsing van het eerste 30 kilometerbordje
• eerste maal rood licht (gefotografeerd vanuit de richting Gronsveld  -Noorbeek)
• eerste maal groen licht (andersom voor de eerlijke verdeling)
• de eerste spa in de grond
• lampjesnachtwandeling met wethouder langs de omleidingsroute
• het nieuwe asfalt
• het eerste likje verf
• het eerste struikje
• opening van de weg
• gratis wasbeurt door de wethouder voor de eerste auto die de hele route rijdt.
• huldiging van de eerste fietser die het hele traject fietst
• doorgang van de eerste wielerronde 

En dan lijkt het me wel klaar.

Vrouwen en een duurzaam CDA

Woensdagavond was ik uitgenodigd bij een avond georganiseerd door de CDA-vrouwen uit Eijsden-Margraten. Ze hadden een informatie-avond over duurzaamheid gepland in het Huis van de toekomst in Heerlen. Ik was de enige niet-CDA-vrouw die er was.

Niet alles wat verteld werd was nieuw voor me omdat ik natuurlijk een duurzame partij vertegenwoordig waar je niet bij uitkomt als je niet regelmatig over dit soort dingen nadenkt. Bovendien heb ik niet  zo heel lang geleden een meneer in huis gehad voor een keukentafelgesprek over zonnepanelen.

Het meest is me het optreden bijgebleven van de nummer drie op de provinciale statenlijst van het CDA. Een jonge vrouw en een goede spreker. Ze had eens gekeken naar vrouwen en duurzaamheid en was daarbij uitgekomen bij een onderzoek (er zijn blijkbaar maar weinig onderzoeken op dit gebied) waaruit bleek dat vrouwen duurzamer denken dan mannen als het gaat om 'zachte zaken', ze zullen eerder een petitie tekenen tegen leed, of goede doelen steunen via Facebook. Mannen echter nemen vaker maatregelen als het afsluiten van contracten voor groene stroom en het aanschaffen van hybride auto's.

Ik weet niet of ik die zachte zaken zoals ze hier omschreven zijn nou zo geweldig vind dat het borstklopperij verdient,  maar ik vermoed dat ze bedoeld zijn ter illustratie van het feit dat vrouwen meer bezig zijn met de 'menselijke' kant van de problematiek en dat mannen meer bezig zijn met technologische mogelijkheden en toepassingen. Een prima combinatie lijkt me, kijken, voelen, denken en doen.

Maud Hermans pleitte voor meer vrouwen in de politiek en in het bedrijfsleven, omdat dat meer zoden aan de dijk zet voor het duurzamer denken dan wanneer je probeert om mannen 'zachter' te maken. Reden temeer om, als je dan toch een hardnekkig CDA-stemmer bent, eens een CDA-vrouw te kiezen zodat het natuurlijk evenwicht binnen dat mannenbolwerk eens op orde komt.

 http://www.duurzaam-ondernemen.nl/nederlandse-vrouwen-vaak-duurzamer-dan-mannen/

What's in a name?

Klager:
1) Aanklager 2) Aanlegger (jur.) 3) Beschuldiger 4) Dager 5) Eisende partij 6) Eiser 7) Eiser in een proces 8) Eiser in een rechtsgeding 9) Implorant 10) Iemand die klachten uit 11) Iemand die niet lekker in het vel zit 12) Jammeraar 13) Krucherd 14) Mopperaar 15) Partij in rechtsgeding 16) Persoonsbenaming 17) Partij in een rechtszaak 
klager:iemand die zijn beklag doet of pleegt te doen over zorgen en moeiten die hij zich moet getroosten of over omstandigheden of tegenspoed die hij moet doorstaan

Vaak met de bijgedachte aan de kleinzieligheid van de klachten.

klager: (poëtisch/literair. Weinig gebruikt.) iemand die weeklaagt of jammerklachten uit over het lot, de ellende van mensen

klager: iemand die bij een rechtbank een aanklacht indient om het geldende recht te doen toepassen in een geval van rechtsstrijd of rechtsschending; eiser voor een rechtbank

Ik moest een poosje googelen, maar toen vond ik hem:

Klager:

iemand die bij een instantie een klacht of bezwaar indient

Het is dus niet fout dat de gemeenten mensen die het niet eens zijn met hun beleid klagers noemt, maar het voelt raar.
Laten we ook dit maar een voorbeeld noemen van 'het klopt wel, maar het deugt niet'.

Doelonbewust

Gisteren was ik een van de weinigen die niet hun hand opstaken bij de vraag wie er elke week sport. Voor mijn gevoel sport ik niet. Ik zit bij geen club, heb geen enkele kaart. Ik hou er niet van: de verplichting, de zweterige kleedhokken, de wedstrijden, mijn benen onbedekt, vreselijk.

Toch beweeg ik misschien wel meer dan de sporters daar, want ik fiets elke dag dat het weer en de lengte van het licht het toelaten minimaal 35 kilometer heen en neer naar mijn werk. Op een elektrische fiets, heuvel op heuvel af. 'Morgens vooral af, 's avonds vooral op, inclusief het vals plat bij Mheer. Ik kocht hem voor een paar keer per week, het werd vrijwel elke dag, vanwege het fijne.

'Ik heb ook een elektrische fiets,' zei me laatst een collega-raadslid, 'maar ik fiets er nooit op.'
'Dat komt omdat je geen doel hebt,' antwoordde ik. 'Als ik geen doel had, gebruikte ik hem ook niet zo vaak, want het komt er bijna nooit van om voor mijn lol een rondje te gaan rijden.'

Gisteren bespraken we het beweegplan van de gemeente. Het is namelijk goed voor de gemeente als de mensen bewegen, dat houdt ze fitter en dus gezonder en dus gelukkiger en dus goedkoper. Mensen zoals ik krijg je niet aan het bewegen met folders over sportclubs, die moeten een doel hebben.

Staatsbosbeheer

Tot voor kort had het iets vertrouwds, Staatsbosbeheer. Het klonk als iets waarmee het wel goed kwam. Als zij erbij betrokken waren, was het bos veilig en de natuur behoed. Ik kon rustig slapen.

Tot ik hoorde dat  deze organisatie voor onderhoudwerkzaamheden niet-specialistische bomenkappers en struikenverwijderaars inschakelt, die weliswaar goed zijn in hun werk maar niet weten waar ze op moeten letten om de natuur die om, in en tussen die bomen en struiken leeft zo goed mogelijk door de onderhoudswerkzaamheden te loodsen.

Ik schreef er al over naar onze wethouder van beekjes en grubben naar aanleiding van werkzaamheden in St Geertruid en een weggetje in Mheer en vroeg hem om bij deze organisatie zoveel mogelijk te pleiten voor behoedzaam werk. Dat is blijkbaar het enige dat een wethouder kan doen op terreinen die staatsbosbeheer beheert, een vinger aan de pols houden.

Berichten vandaag in de kranten hebben mij niet bepaald gerustgesteld. Zeker niet als ik ze samen op één keukentafel zie liggen.

1,2 miljoen

Sheila Sitalsing schreef dit weekend in de bijlage van de Volkskrant over het grondbezit van gemeentes en wat dat allemaal kost. 'Kansloze crisisgrond', noemt ze het, 'waar voorlopig geen spade de grond in gaat'.

Dat is bij ons anders. Hier worden de napoleontische plasjes nog gewoon gepleegd. Een vlaggetje geurt in Eijsden waar nu een winkelcentrum wordt gebouwd en in het Margratense sproeit men binnenkort een hele nieuwe wijk. Daarvan is het aantal woningen weliswaar teruggebracht van zo'n vierhonderd naar een dikke honderd, maar toch. Hier bouwen ze voort.

Waarschijnlijk heeft de crisis deze gemeente nog niet bereikt en staan hier de straatstenen wel te juichen om een nieuw winkelpand en wat extra woningen. Het gaat mijn verstand te boven en helaas bezit ik op dit moment niet genoeg kennis om het financiële verhaal te ontzenuwen. Het gaat immers om miljoenen en dan zeg je niet gemakkelijk: 'Nou, doe toch maar niet'. Zelfs al roept mijn gevoel dat het beter zou zijn.

Dat kan komen doordat ik elke keer een financieel verweer hoor als een wethouder kritiek krijgt op een bouwplan. Vooral wat het allemaal gaat kosten als het nìet doorgaat. Wat overigens opvallend vaak 1,2 miljoen is. Dat zal wel toeval wezen.

Kruis

Zo'n kruis betekent niet veel goeds voor een boom en ze dragen er bijna allemaal één aan deze kant van de weg. Ik heb maar een foto gemaakt, zodat ik straks nog weet hoe het was. 

Gronsvelder berg door het Savelsbos. 

bebouwd of niet bebouwd, wat is de kom?

Voor iemand die een hekel heeft aan sporten beweeg ik best veel. Zodra de dagen lang genoeg zijn probeer ik zoveel mogelijk de auto te ruilen voor de fiets. Elektrisch, anders doe ik te lang over de terugweg en het moet wel leuk blijven.

De weg die ik rijd moet veiliger. Persoonlijk heb ik nog nooit echt een gevaarlijke situatie meegemaakt, behalve vrijwel elke keer in de kern van St Geertruid waar je dan gepasseerd wordt door dwazen die menen dat ze een fiets kunnen inhalen en tegelijkertijd een tegenligger ontwijken, maar verder vind ik het wel meevallen.

Ze gaan miljoenen uitgeven om de weg veiliger te maken, daar gaan ze binnenkort mee beginnen. Het hele stuk wordt aangepakt van het kruispunt bij Hoogcrutz tot aan het begin van de Gronsvelder berg aan de kant van Eckelrade. Alles behalve St Geertruid, want dat is bebouwde kom.

Eckelrade zelf is geloof ik ook bebouwde kom. Er staan tenslotte borden met 50 en het woord Eckelrade  met witte letters in blauw. Dat zou dan betekenen dat die rommelkruising niet wordt opgeruimd. Maar iets zegt me dat het daar wel meevalt met dat bebouwde kom, dat het een beetje een nep-bebouwde kom is. Een soort pop-up bebouwde kom die even snel weer afgevoerd kan worden, mocht dat in een plan beter uitkomen.

Eckelrade vanavond ca 18 uur

Prioriteiten

Vandaag werk ik thuis en er is opeens zoveel dat moet dat ik maar begin met een lijstje maken:

• uitzoeken waar ik de griffie mee moet lastigvallen (zij zijn onze steun en toeverlaat en vrijwel alles loopt administratief langs hen)
• op een rijtje zetten wat ik na moet kijken in de (aangepaste) stukken voor komende dinsdag (eens zien wat er met de in de commissies gemaakte opmerkingen is gedaan). 
• de ingekomen post bestuderen (die komt pas een paar dagen voor de vergadering op de agenda en deze keer staan er al 37 brieven en aanverwante artikelen klaar)
• een overzicht maken van wat GroenLinks afgelopen jaar met het fractiegeld deed. (Haast niks zag ik, dus dat gaat terug in de pot)  
• mijn interview over lezen en slechtziendheid afmonteren en wat korte artikelen schrijven (heeft niks met gemeentewerk te maken, maar zal toch ook moeten gebeuren)
• mijn moeder spreken, want haar vriend is plotseling overleden

Ik denk dat ik vandaag maar geen blogje schrijf.

In het nieuws

Een officiële publicatie van de afspraken hoefde niet volgens de burgemeester, want er werden al notities gemaakt door iemand anders. En dat klopt. Maar het zou toch wel fijn zijn als je ook ergens kon teruglezen wat de gemeente toezegt, of hoe zij het ervaren hebben. Het werk achter de schutting in Eijsden ligt nu al sinds juni stil omdat er iets aangepast moet aan de vergunning. Acht maanden...

Limburger 5 maart 2015

Dapper

de schutting

Het is best dapper te noemen  als je voor een zaaltje boze mensen gaat vertellen hoe jouw vork in de steel zit. Gisteren zag ik hoe de man die de pijn-aan-je-ogen-groene schutting op het mooiste plein in Eijsden plaatste, uit ging leggen waarom dat ding er al acht jaar staat en hoe het komt dat er zo weinig beweging zit in de werkzaamheden.

Het was goed dat de burgemeester zelf gekomen was om het gesprek te leiden. De omwonenden zijn de schutting en de overlast van het trage verbouwingswerk meer en meer dan zat. Ergernis en frustratie zijn slechte gespreksingrediënten, die de sterkste argumenten om zeep kunnen helpen.

Voor mijn gevoel is er gisteren wel iets bereikt, maar dan op voorwaarde dat de schuttingeigenaar de gemaakte beloftes nakomt. Te beginnen met het opruimen van die half vergane rommeldoeken die regen noch wind meer tegenhouden. Daarvoor hoef je volgens mij niet op een vergunning te wachten. Of ben je al in overtreding als je, wanneer het werk stil is gelegd, de werkplek betreedt? Het zou zomaar kunnen.

de flarden lap

Hoe het niet moet.

Wat heb je aan een bibliotheek als je hem niet gebruikt? Op maandag is de bibliotheek open voor de kinderen van de basisschool. Meer mensen mogen er niet in. Ben je jonger of volwassen, of zit je op een andere school. Pech gehad. Heb je op een ander moment geen boek, of merk je dat je verkeerd gekozen hebt, of wil je iets weten? Ook pech gehad.

Op woensdagmorgen zit het sociaal team met hun laptop in de bibliotheek van de school in Gronsveld.

De rest van de week? Het is een mooi blondje, een pronkjuweeltje een kijk-ons-eens-goed-bezig-zijn-pleistertje op de wonde, holle vatenleesbevordering, schone schijn, een dooie mus.

Het kan me niet bommen of dit een beslissing is van de bibliotheek of van de gemeente of van de school. Iemand heeft niet hard genoeg met zijn vuist op tafel geslagen. Of alle drie niet.

IJsweitje

We krijgen er een ijskraampje bij. In een weitje aan de rand van Noorbeek. Nu kunnen we op mooie zomeravonden daarheen wandelen of fietsen om op een bankje een ijsje te eten. En wie weet zullen we een beetje babbelen met dorpsgenoten die we er treffen of met toeristen die moegewandeld of gefietst zichzelf een pauze gunnen.

Dat zou toch prachtig passen in het plaatje van onze plaatselijke overheid die beweert het fiets- en wandeltoerisme te willen stimuleren. En het plan zal ook toegejuichd worden in het kader van beweeg-toch-wat-meer-plannen, sociale cohesie en kostbare pogingen de levensbedreigende weg tussen Hoogcruts en Gronsveld aan banden te leggen.

Alleen, het is dan misschien niet zo slim om het hele etablissementje in te laten richten op autotoerisme.

ijsverkooppunt bovenstraat

ben even van mijn plek

Vandaag geen stukje hier. Ik las dat de gemeente Meerssen 125.000 euro bezuinigt op de bibliotheek. Nou, dat inspireert dan toch enorm voor een column in het vakblad. Die laat ik vandaag even voorgaan.