Parismoment

Binnenkort is er een klimaattop in Parijs en we worden door GroenLinks uitgenodigd om ons eigen Parijsmomentje te fotograferen en in te sturen. Heb ik vast wel. Dus bladerde ik wat door mijn foto's op zoek naar een parijswaardig tafereeltje.
Afgelopen vrijdag heb ik er nog een paar meegemaakt, in Eijsden, in de Beemden. Prachtige herfsttableaus, het sterven op zijn mooist en daarbij wat onafgehandelde beverkarweitjes, ganzenvergaderingen, Meerkoeten, een Fuut en veel vuil.
Mijn hemel wat ligt daar een hoop troep.

Daar zijn we hier slecht in. Zwerfvuil. Bij het uitgaan las ik op een bord dat er in het gebied geen prullenbakken staan en dat je geacht wordt om niet als dank... Zo staat het er, met puntjes achter dank. We worden het dus geacht te weten. Net zoals we geacht worden te weten waar we met de troep heen moeten: in je tas proppen en thuis weggooien. Natuurlijk doet iedereen dat, zeker jongeren die er geen enkele moeite mee hebben braver dan braaf voor lul te staan bij hun leeftijdsgenoten. Handig ook zo'n bord bij de uitgang, of was ik er aan de verkeerde kant ingelopen? En fijn gastvrij.
We profileren ons zo prima, als toeristische gemeente.

Maar Maastricht kan het ook. Ik had een andersoortig parijsmoment toen ik gistermorgen naar mijn werk fietste en nog voor negen uur onaangenaam verrast werd door een man met een luidruchtige bladblazer. Zondagmorgen, hartje stad, lawaai van overheidswege, want de Maastricht moet schoon. Lekker zinloos blazen op nat goed. In Parijs hebben ze het beter begrepen. Lichter, schoner, stiller en efficiënter: straatvegers vegen daar met groene bezems, nog steeds. Ze zijn een beroemd straatbeeld: 'les balayeurs ont pleins d'balais, Il est cinq heures, Paris s'éveille' En de dag kan fris beginnen.
Ach Parijs, geen moment denk ik aan die stad zonder een beetje zoete heimwee.

vertaling: Zij ruimen alles achter onze kont op, laten wij het achter die van hun niet meteen weer volstorten.

Aan het handje

Gisteren werden we voorgelicht over de voors en tegens van het wifi-netwerk waar het college van droomt. De raad moet daar immers over kunnen beslissen. Het was een stevige bijeenkomst op de valreep, want het informatieproces had al een jaar eerder moeten starten. Er werden veel kritische vragen gesteld die niet allemaal even consequent werden beantwoord. Stof tot nadenken dus, waar we geen tijd voor krijgen.

Als alles zo loopt als gewoonlijk in de raadsvergadering, gaat de de bevolking van Eijden Margraten 45000 euro uitgeven aan een Wi-Fi-netwerkvoorziening op straat en in het bos. Binnen werkt het niet. Er is geen tijd genomen om te kijken of de wifi op de Maas naar behoren werkt en de raad heeft niet de kans gekregen om zelf met ervaringsdeskundigen uit andere steden te praten, die uitstapjes waren alleen voor het college.

En eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling dat de raad geïnformeerd werd, want deze uitgave was het liefst ongezien in de begroting geschoven. Dat vindt de pers allemaal geen nieuws.

Terwijl de ene wethouder de raadsleden ontving, heeft het college via de andere wethouder het propagandapoepje al geplaatst. Met behulp van de 'kritische' journalist, want dit is geen persbericht. Wellicht had die beter even bij die bijeenkomst kunnen zijn. Dat had een stuk duidelijker en eerlijker stuk opgeleverd dan dit gevalletje en had de raad niet weer eens het nakijken gegeven. Een krant kan zich ook te veel verschuilen achter bezuinigingen. Journalistieke waarde, nul.

waarbenjijnu.em

Terwijl de drukte van de Kinderboekenweek al vol stond met techniek en wetenschap, deed de gemeente ook een duit in het zakje. Of we even akkoord willen gaan met een uitgave van 45.000 euro voor een gratis WI-FI-netwerkvoorziening in het heuvelland. Geld zat?

De PvdA had wel wat vragen, maar was erg voor. Ze was de enige. Alle andere partijen hadden vooral veel vragen. Iedereen wilde het nog eens aan zijn fractie voorleggen. Ik dus ook, al heb ik zo'n kleine fractie dat ik het gemakshalve maar aan iedereen voorlegde die een beetje verstand zou kunnen hebben van draadloze communicatie.

Kan het, een het gemeente draadloos overspannen voor dat bedrag. Natuurlijk niet. Het eerste stuk dat ze al deden was over het water bij de Maas. Kosten 45.000 euro. Dit nieuwe bedrag is waarschijnlijk voor wat stukjes Eijsden en/of wat brokjes Margraten. Dan krijgen we volgend jaar wellicht weer een hapje van 45.000 en dan weer en dan weer.

Is het dan ook gratis voor de bewoners? Ja...maar. Je kunt er als bewoner gratis gebruik van maken, maar je moet daarnaast ook je eigen wifi netwerk hebben wil je zeker zijn van een veilige verbinding die het doet. Openbaar wifi is immers al snel te traag om mee te werken. En is draadloos überhaupt veilig te krijgen? Ik bankier in elk geval liever niet via een openbaar netwerk.

Maar goed, dat zijn tijdelijke dingetjes. Voor hetzelfde geld is wifi over een jaar zo verbeterd (of achterhaald) dat we maar een oor hoeven te hebben om de signalen te ontvangen.
En zij onze signalen natuurlijk.
Want dat is de 'veilige gedachte' achter een Wi-Fi-netwerkvoorziening: we kunnen gezien worden en gevolgd en gemeten en afgeschermd. In ons eigen belang hoor, in ons eigen belang en ik zeg ook helemaal niet dat de gemeente dat gaat doen, helemaal niet. Waarom zouden ze?

En ze moeten snel zijn, want over een niet al te lange tijd, jaartje geloof ik, is het helemaal niet meer duurder om via je telefoon in het buitenland het internet op te gaan. Dan maakt het voor de toeristen dus ook niks meer uit om de toeristische appjes via de telefoon te gebruiken.

'De opdracht is natuurlijk allang vergeven', zei iemand. Zijn ze in paniek omdat wij niet zomaar 'ja'  zeggen? Zou dat het zijn? Zouden we daarom vanmiddag voorlichting krijgen van de directeur van het bedrijf dat het netwerk moet gaan leveren? Vast volkomen belangeloos en ongekleurd?
Alles voor de vooruitgang en de napoleontische plasjes van de wethouders natuurlijk.

Ieder mens heeft het recht om te lezen!

Dat er grammaticale onzin staat in een begrotingsbrief, ach. Dat die nonsens met wat knip en plakwerk wordt gekopieerd in het volgend jaar, vooruit. Maar dat ik hem teruglees als hartekreet uit de monden van onze wethouders, daar word ik op zijn zachts gezegd treurig van.

Geloof me nu maar, je hebt helemaal niet het recht om mee te tellen. Je telt gewoon mee of je wil of niet. Wat niet wegneemt dat we wel eens vergeten dat iedereen meetelt. Dat is waar.

Wat dit stuk in elk geval wel heel duidelijk maakt, is hoe belangrijk het is dat je goed kunt lezen als je een beetje wil meetellen en meedoen.

pagina 42 en 43 in Van Harte Eijsden-Margaraten