Aan het handje

Gisteren werden we voorgelicht over de voors en tegens van het wifi-netwerk waar het college van droomt. De raad moet daar immers over kunnen beslissen. Het was een stevige bijeenkomst op de valreep, want het informatieproces had al een jaar eerder moeten starten. Er werden veel kritische vragen gesteld die niet allemaal even consequent werden beantwoord. Stof tot nadenken dus, waar we geen tijd voor krijgen.

Als alles zo loopt als gewoonlijk in de raadsvergadering, gaat de de bevolking van Eijden Margraten 45000 euro uitgeven aan een Wi-Fi-netwerkvoorziening op straat en in het bos. Binnen werkt het niet. Er is geen tijd genomen om te kijken of de wifi op de Maas naar behoren werkt en de raad heeft niet de kans gekregen om zelf met ervaringsdeskundigen uit andere steden te praten, die uitstapjes waren alleen voor het college.

En eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling dat de raad geïnformeerd werd, want deze uitgave was het liefst ongezien in de begroting geschoven. Dat vindt de pers allemaal geen nieuws.

Terwijl de ene wethouder de raadsleden ontving, heeft het college via de andere wethouder het propagandapoepje al geplaatst. Met behulp van de 'kritische' journalist, want dit is geen persbericht. Wellicht had die beter even bij die bijeenkomst kunnen zijn. Dat had een stuk duidelijker en eerlijker stuk opgeleverd dan dit gevalletje en had de raad niet weer eens het nakijken gegeven. Een krant kan zich ook te veel verschuilen achter bezuinigingen. Journalistieke waarde, nul.