Ontvlucht

Soms Is het echt beter geen blog te schrijven, omdat de emoties te hoog zitten. Vandaag daarom in plaats van de pen maar een collega gebruikt: Vind je het goed als ik je even onderkots? Ja hoor, ga je gang.

Daarna dus heel relaxed gewerkt, van de stad genoten, een aankomende fotokunstexpositie bekeken en door het groener wordende heuvelland naar huis gefietst. Ik nam het weggetje langs het Keerpunt en terwijl ik daar een paar heerlijke paarden fotografeerde, fietsten er twee jongens langs. Een donkere en een wat lichter getinte. De eerste groette breed lachend, de tweede knikte verlegen. En toen moest ik toch nog bijna huilen.

Volgende vergadering staan er wat gemeenschappelijke regelingen op de agenda. Heeft u nog op- of aanmerkingen over de GGD, de OMNIBUZZ, de veiligheidsregio, de RUD, de leerlingenspijbelietssamenwerking of het afval. Maak van uw hart geen moordkuil, wij zijn er voor u.