Maar hij zet er wel dingen mee in gang. Dat is niet altijd gemakkelijk voor wie met hem werkt, maar misschien, als we stiekem diep in ons hart kijken, wel noodzakelijk. Hij geeft zijn dromen ook niet op.
De nieuwe manier waarop we binnenkort als raad gaan werken en de zoektocht naar de burger zoals die nu ingezet is, komen allebei voort uit zijn onvermoeibaar hameren op het belang ervan. Dat hij bij tijden zijn hamer kwijt lijkt of in zijn enthousiasme over zijn gereedschap struikelt, doet daar niks aan af.
Gisteren was onze nieuwjaarsreceptie en er was iets nieuws. In plaats van een speech waarin deze burgervader iedereen een hart onder de riem wil steken en alle on- en zeker zinnige zaken probeert te benoemen in vervaarlijk bombastische zinnen, kregen we een film.
Dat was leuk. Misschien, als ik niet had geweten hoe graag onze burgemeester zijn burgers naar voren schuift, hoe trots hij werkelijk is op wat mensen in deze gemeente allemaal doen, zou ik gedacht kunnen hebben dat hij sterallures had, maar die gedachte kwam niet eens bij me op. Hij presenteerde ons in die film waar hij trots op is en wat hij waardevol vindt in deze gemeente.
En hij gaf zichzelf een beetje cadeau aan de mensen die hij bezocht. Dat klinkt wat raar, denk ik, maar een burgemeester moet in zekere mate aaibaar zijn. Een wethouder moet zijn best doen en met goed beleid komen, maar een burgemeester is de persoon waar het meest naar gekeken wordt. Als die zich persoonlijk met je bemoeit, weet je dat je gezien bent. Door in dit filmpje zelf in alle vroegte op te staan en met een cameraman of vrouw ondernemers en een pastoor te bezoeken, gaf hij hen persoonlijk een podium om de gemeente te kleuren.
Volgend jaar weer, zou ik zeggen, en dan ook mensen die wat krasserig kleuren, of buiten de lijntjes, op dat podium laten. Het kan een interessante verzameling filmpjes worden die een mooi beeld schetst van deze tijd in deze gemeente.
Voor wie toch liever een speech heeft: Alstublieft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten