Hoe zal ik het zeggen?

Het 'gat' in Noorbeek dat moet worden opgevuld

Ze hadden gewoon kunnen schrijven dat de tarieven voor het ophalen van afval het volgend jaar anders berekend worden. Dat hadden ze kunnen doen, maar we kregen allemaal een brief die de indruk wekte dat de klimaattop in Parijs zijn voornaamste doel had gehaald dankzij de zo goed als gratis gft-inzameling in Eijsden-Margraten.

Wat is het doel van dit grote taalwerk? Geloven we niet dat mensen het een goede maatregel vinden? Willen we laten zien dat we hier echt wel weten wat er in de wereld gebeurt? Moet het duurzaamheidsbeleid van de gemeente worden opgeklopt?

Het gebeurt geregeld dat taalkundig opblazen van zaken: Toeristen zijn wanhopig op zoek naar WI-FI in het bos, wegen zijn levensgevaarlijk, in dorpen schreeuwen gaten om opgevuld te worden, zonder vrijwilligers stort de hele gemeenschap in, begrotingen zijn verschrikkelijk moeilijk kloppend te krijgen. Dat soort dingen. Of zoals iemand opmerkte: 'Er wordt een probleem gecreëerd, om een plan weg te zetten' 

Omgekeerd kan ook: stallen worden nooit heel groot, te asfalteren weggetjes zijn altijd onbeduidend, spuitmaterialen kunnen nauwelijks kwaad, horeca-ondernemers werken alleen maar hard, hagen hebben net hier even geen esthetische functie. Zorgen van mensen worden gebagatelliseerd, om plannen de ruimte te geven. 

Het is een beetje een kwaaltje, denk ik. Een politiek virusje, dat best besmettelijk kan zijn. 

Branie, poeha, blaaskakerij, praalhans koning. 

Maar het werkt. Elke keer weer. Misschien maakt dat het ongeneeslijk.