zaterdag 9 april 2016

Frappez toujours

Frappez Toujours

Soms krijg ik een e-mail met de opdracht om als raadslid iets aan te pakken. Zo werd ik onlangs gesommeerd om te regelen dat je niet 130 kilometer per uur mag rijden op de A2 tussen Maastricht en de Belgische grens. Natuurlijk, doe ik even.

De schrijver van de e-mail, uit een buurgemeente, had in de krant gelezen over een voorlichtingsavond in onze gemeente over de funeste gevolgen van fijnstof voor de gezondheid. Daarom vond hij dat ik erop moest springen, want ik ben van GroenLinks. Ik heb immers een positie waarin ik iets kan betekenen. Ik heb een podium, naar mij luisteren ze wel.

Ik vind dat lastig. Het zijn beslissingen die ver van mijn invloedsgebied genomen worden en ik heb al behoorlijk wat moeite om vanuit mijn oppositiepositie binnen de gemeentelijke invloedssfeer iets gedaan te krijgen.

Zulke situaties geven me dan het gevoel dat een gemeenteraadslid een dienstmaagd is. Natuurlijk zit je daar omdat je mensen vertegenwoordigt, maar betekent dit, dat je iedere taak die bij jouw partij past op moet pakken? En ben je een slecht raadslid wanneer je uitlegt dat je niet door iedere hoepel kunt springen. Zeker, ik kan bijvoorbeeld een motie maken, waarin ik ons college opdraag om in Den Haag te protesteren tegen de extra milieubelasting die 130 kilometer per uur betekent, maar gebruik ik mijn tijd dan ook goed? Zijn dat geen moties voor de bühne?

Voor mijn gevoel wel en ik heb geprobeerd daar eerlijk over te zijn. Ik schreef hem dat ik liever tracht iets te doen tegen de tractoren die hier, om welke reden dan ook, stationair staan te draaien en ondertussen hun dieseladem over het landschap blazen.

Frappez toujours, antwoordde hij. Nou bij deze dan: Hallo Den Haag! Belachelijk, 130 kilometer per uur, nergens voor nodig!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten