Cittawatgemeente?

Ik begrijp het niet.

Onze gemeente zegt een gemeente te zijn die gezonde natuurlijke voeding belangrijk vindt, maar voert een beleid dat gericht is op het bespuiten van fruit. Ze zou de spuitmogelijkheden kunnen beperken en biologische alternatieven stimuleren, maar ze kiest voor maatregelen om de omgeving aan te passen aan de giftige spuitcirkels. 

Onze gemeente beweert een toeristisch interessant landschap te willen beschermen en uitbreiden, maar kapt heel veel bomen om een van de weg afgeschermd fietspad aan te leggen en kiest daarvoor een in stedelijke gebieden veelvuldig gebruikte rode steen. In plaats van geld uit te geven aan die kostbare steentjes hadden ze toch ook

meer land aan kunnen kopen om de fietspaden, in een natuurlijk getinte verharding, achter de bomen langs te leiden?

Onze gemeente wil extensief toerisme stimuleren zodat mensen rustig kunnen genieten van ons landschap en onze landelijke omgeving, maar is kartrekker bij een project dat een nieuw, vier meter breed, kilometers lang asfaltfietstraject wil aanleggen. Desnoods door steeds zeldzamer wordende groenstukjes waar nu nog de natuur zijn gang kan gaan. 

Onze gemeente zou milieuvriendelijke, natuurlijke landbouw stimuleren? Hoe kan het dan dat ons landschap nog steeds wordt aangevreten door schaalvergroting. Er verdwijnen immers geregeld kleine natuurelementen als graften, hagen, en bomen en er verschijnen nog steeds nieuwe schuren en stallen om industriële landbouw de ruimte te geven.

Onze gemeente voldoet desondanks aan de eisen welke worden gesteld aan een cittaslowgemeente.

Dat blijkt dus het zoveelste keurmerk dat weinig voorstelt.

(Eigenlijk begrijp ik het wel. De eisen aan een cittaslowgemeente zijn erg ruim te interpreteren. Daar voldoet Eijsden-Margraten altijd wel aan. Kwestie van goed kunnen lullen en dat kunnen ze bij ons)