maandag 5 januari 2015

Integriteit en een fruitdiefje

Integriteit is ingewikkeld. Zo ingewikkeld dat raadsleden daarvoor op les moeten. Ik heb nog geen les gehad dus mijn integriteit verkeert nog in onzekerheid. Ik vermoed dat je ervoor moet waken dat je belangen niet verstrengeld raken. Dat je dan bijvoorbeeld even gaat plassen als er gestemd moet worden over iets waar jij mee te maken hebt, zodat je er niet van verdacht kunt worden de stemming te beïnvloeden in jouw voordeel. Iets in die richting.

Persoonlijk lijkt me dat nogal omslachtig. Ik zou het fijner vinden als je gewoon kon zeggen: ik stem daar niet over mee, want als het doorgaat is dat heel goed voor mijn bedrijf, vereniging, moeder, kind. Het is ook lastig, want nu mogen mensen die verstand van zaken hebben niet meestemmen over dingen waar zij verstand van zaken van hebben omdat ze belang hebben bij datgene waarvan ze verstand van zaken hebben. Maar van de andere kant is het niet slecht om mensen met een frisse kijk te laten beslissen over iets. Voorwaarde is dan wel dat diegenen die moeten beslissen goed geïnformeerd zijn.

Dat bereik je door veel met elkaar van gedachten te wisselen. Een tijdrovende bezigheid, maar nuttig. Een nadeel van discussiëren met mensen die niet in de materie thuis zijn, is dat iemand met verstand van zaken soms nogal wat stappen terug moet doen op inhoudelijk discussieniveau. Het risico bestaat dat je tijdens een discussie denkt: 'oh help daar hebben we die argumenten weer, ik dacht dat we daar nu inmiddels wel klaar mee waren.' De kunst is om dan niet gefrustreerd te raken en de discussie open te houden.

Dat oh-help gevoel ken ik. Ik heb door mijn beroep namelijk veel verstand van zaken van boeken en lezen. Met name van kwaliteit van kinderboeken en het belang van lezen en voorlezen voor de ontwikkeling van kinderen. Ik verdiep mij daar namelijk al drieëntwintig jaar in. En als ik één ding geleerd heb in die jaren is het dat schrikbarend veel mensen denken dat het gemakkelijk is om een kinderboek te maken.

Mijn laatste oh-help ervaring is tamelijk recent. Ik bestudeerde de aanbiedingsfolder van een uitgeverij en vond daarin een prentenboek dat bloedmooi oogt en waarin de hoofdrolspelers peren zijn. Peren? Maar dat is misschien een boek waarmee onze toeristische coöperatie Met Fruit Erop Uit iets zou kunnen. En daar kwam dus die integriteit opeens om de hoek kijken.

Was ik geen raadslid geweest, dan had ik hen gewoon benaderd en op het boek gewezen, omdat ik verwacht dat het mooi is, goed vormgegeven, goed geredigeerd, origineel en bijzonder. Het zou niet misstaan in menig boerderijwinkel en ik zou iets kunnen betekenen in de leveringen. Nu deed ik dat niet.
Echter, onlangs sprak ik iemand die Met Fruit Erop Uit  te maken heeft en ik vertelde toch iets over dit prentenboek. Het werd vrij snel afgekapt. Nee, ze waren al met zoiets bezig en het was nou juist de bedoeling dat eigen producten werden gepromoot. Ze hebben ook al een hoofdpersoon, het Fruitdiefje.

En toen kreeg ik die oh-help sensatie. Ik vreesde meteen het zoveelste eigengemaakte kinderboek, met een flutverhaal, matige illustraties en het verkoopargument: 'de kinderen vinden het heel leuk!'


Misschien is het een vooroordeel. Ik weet niet of raadsleden ook cursussen kunnen volgen om vooroordelen te onderkennen, ik heb er in elk geval nog geen aangeboden gekregen. Ik hoop dat het een vooroordeel is en dat de coöperatie het goed gaat aanpakken, dat ze een professioneel boek wil maken en dat ook door mensen kennis van zaken laat uitvoeren. Ik hoop dat de gemeente, initiatiefnemer van Met Fruit Erop Uit , in geval ze subsidie betaalt voor dat plan, heel kritisch is op de uitvoering. Ik denk dat ik er weinig in te zeggen zal hebben vanwege die integriteit (laten we het daar maar op houden). Maar mochten ze me van tevoren raadplegen, dan beloof en zweer ik doodeerlijk te zijn.




NB. Deze blog is ook verschenen in Boekblad, daar kon ik een afbeelding van het perenprentenboek plaatsen. Hier is dat wat ingewikkelder vanwege die integriteit, omdat mensen dan misschien last van reclamegevoelens krijgen. De hazelmuis (foto) is de inspiratiebron voor het educatielogo (midden) van Met Fruit Erop Uit, het is ontworpen door vormgeefster Nadine de Burlett. Wat ook reclame is misschien, maar ik zit niet in de vormgeving hè. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten