Huh?

Het went al een beetje dat ik nooit grip heb op zo'n raadsvergadering, hoe goed ik het ook voorbereid. Het kost nog zoveel tijd om door te krijgen wanneer je wat, op welke wijze, waar ter sprake brengt, dat je enorm je best moet doen om ook nog te onthouden wat je eigenlijk wilde zeggen. Ik althans.
Maar deze raad begreep ik het niet. Ik uitte mijn teleurstelling over de schriftelijke beantwoording van één van mijn vragen en werd geïnterrumpeerd door een collega-raadslid.

'Ik stel voor dat u een amendement schrijft en dan..', en de rest verstond ik niet helemaal door de wolken van onbegrip die door mijn hoofd dreven.  Waar moest een amendement op? En verwachtte hij echt dat ik.. maar hoe dan? En waarom eigenlijk?


Na afloop bij de Franse kaas en (een klein glaasje want ik moet nog rijden) wijn die de gebruikelijke bitterballen met (vooruit) een biertje, verving vanwege Le Quatorze Juillet, mijmerden we er nog even over door. Niemand had eigenlijk een antwoord.

'Het kan natuurlijk ook zo zijn,' merkte iemand bedachtzaam op, 'dat zijn opmerking niet helemaal correct was.'

Vandaag zakte het kwartje, tijdens een toevallig gesprek zoals ik die dagelijks voer met dank aan mijn werk. Het was niet zo zeer dat hij me een adviseerde, maar hij deed verslag van een verloop van iets en opeens begreep ik, het had een motie moeten zijn. Niet daar echter, en niet om die reden.
Maar nu eerst vakantie.