Het was gisteren prettig te leren dat een bedrijf als Sabic baat heeft bij 100 % hergebruik van het plastic. Als het aan hen ligt, komt er dan ook geen korreltje in het milieu terecht. Om die reden zijn ze ook pertinent tegen plastic dat afbreekbaar is, tenzij voor beperkte doeleinden zoals de zakjes in de gft-bak. Het spul valt dan wel uit elkaar en wordt onzichtbaar, maar verdwijnt op die manier juist in de grond en het water waar we het niet willen hebben.
Maandag bij de bespreking van het milieuplan van Eijsden-Margraten, kwamen ook kinderen ter sprake. Er was een idee om bomen planten, om zo emotionele binding met het milieu te geven. Nou ben ik kind geweest dus ik kan uit eigen ervaring zeggen, dat als iets emoties oproept bij kinderen, het dieren zijn. En er lijden behoorlijk wat dieren aan plasticschade. Vaak zo erg dat ze eraan dood gaan.
Sabic weet dat en zij werken daarom met scholen samen om kinderen 'alles' over plastic te leren.
Hun ervaringen bevestigden ook wat ik maandag in de raadzaal zei: 'Laat kinderen meedenken.'
Overlaad hen niet alleen met leerzame projecten, maar geef kinderen gerust iets om op te kauwen. Misschien is het resultaat niet altijd bruikbaar maar vaak wel vernieuwend en altijd interessant. Iets waar je over nadenkt, wordt immers een deel van jezelf.
Kinderen blijvend bewust maken van hun omgang met de wereld, zodat ze onbewust duurzaam handelen, dat kan Sabic natuurlijk niet. Dat is een uitdaging voor ouders en onderwijs. Maar deze boodschap is in elk geval begrepen:
 |
| Een evaluatie van een leerling ca 9 jaar. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten